Dit vredige tafereeltje schildert Jopie Huisman in 1942, midden in de oorlog. Werk heeft hij niet, hij zwerft rond en legt vast wat hij ziet. Vlak nadat hij deze aquarel maakt, wordt Jopie opgepakt en te werk gesteld in Duitsland. In het werkkamp komt zijn tekentalent van pas. Voor de bezetter schildert hij nummers op de kanonnen, voor zichzelf en zijn vrienden vervalst hij voedselbonnen om aan extra eten te komen.

De veelal realistische werken van Jopie Huisman trekken een groot en breed publiek dat geraakt wordt door de filosofische kracht van het werk. Liefde voor de natuur, mededogen en oog voor het onaanzienlijke staan daarbij centraal. Het is de menselijke maat die de rode draad vormt in het veelzijdige oeuvre. Een bezoek aan het Jopie Huisman Museum is meer dan de moeite waard.