Jan Mankes is midden twintig als hij dit herfstlandschap schildert. Hij woont dan met zijn ouders in het dorpje De Knipe, vlak bij de Woudsterweg die leidt naar Oranjewoud en nu Museum Belvédère. 

Vaak wandelt hij hier om de vogels en dieren te bestuderen. Dit beeld van een hoop venig slib en riet uit de sloten kan hij hier op herfstige dagen vaak hebben gezien. Ook nu nog maken boeren de sloten in het najaar schoon. Ze verzamelen de modder en het groeisel op hopen, om het in het voorjaar als mest over het land te verspreiden. 

Met fijne penseelstreken en gedempte kleuren geeft Mankes het landschap een melancholische sfeer en het besef van de loop van de seizoenen.

Jan Mankes is de kunstgeschiedenis ingegaan als ‘Hollands meest verstilde schilder’, bekend om zijn kwetsbare en poëtische stijl. Hij stierf jong aan tuberculose, wat heeft bijgedragen aan de mythevorming rondom zijn kunstenaarschap. 

In Museum Belvédère sta je oog in oog met werken van moderne en eigentijdse kunstenaars uit het noorden, en hun geestverwanten uit binnen- en buitenland. Jan Mankes, Boele Bregman, Willem van Althuis en Sjoerd de Vries bijvoorbeeld. Bijzonder is het prijswinnende gebouw in Museumpark Landgoed Oranjewoud van architect Eerde Schippers. Met zijn lage blokkendoosvorm lijkt het op te gaan in het landschap. Een verbinding tussen hemel, water en aarde.